-
1 skończyć
(-ę, -ysz); vb; od kończyć* * *pf.(= zakończyć, ukończyć) end, finish; skończyć pracę finish work; skończyć studia complete one's studies, finish one's studies; graduate from university l. college l. polytechnic; skończyć szkołę graduate from school; skończyć w więzieniu end up in prison; skończyć z piciem give up drinking; skończyć z kimś (= zerwać z kimś) be through with sb; (= zabić kogoś) pot. do sb in, do away with sb; skończyć ze sobą put an end to one's life, put an end to o.s.; źle skończyć pot. come to a sticky end l. bad end; kłótnia skończyła się łzami the argument ended in tears; począwszy od..., skończywszy na... from... down to...; w tym roku skończyłem 35 lat I turned 35 this year; sprawa skończona! it's over!, that's the end!; skończyłaś już? are you through yet?pf.1. (= dobiec do końca) end, finish; skończyć się niepowodzeniem end in failure; jej cierpliwość się skończyła her patience has given out; jego małżeństwo skończyło się na niczym his marriage has come to nothing; wakacje się skończyły holidays are over; wszystko skończyło się tym, że zgodził się na nowy projekt it ended up with his accepting the new project.2. (= wyczerpać się) run out; skończyła nam się pasta do zębów we've run out of toothpaste.3. (o artyście, pisarzu) wear o.s. out, be finished.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skończyć
-
2 skończ|yć
pf Ⅰ vt 1. (doprowadzić do końca) to finish- skończyć pracę/sprzątanie/rozmowę to finish work/cleaning/the conversation- skończyłem właśnie czytanie książki I’ve just finished reading my book ⇒ kończyć2. Szkol., Uniw. to finish, to complete [kurs, uniwersytet]- studia skończył rok temu he graduated a year ago- skończyliśmy szkołę 20 czerwca the school year ended on 20 June- szkoły skończyły lekcje wczoraj schools broke up yesterday ⇒ kończyć3. (osiągnąć wiek) skończyć pięćdziesiąt/dwadzieścia lat to be fifty/twenty- w zeszłym tygodniu skończył osiemnaście lat he was eighteen last week ⇒ kończyćⅡ vi 1. pot. (zerwać) to be through pot. (z kimś with sb)- wczoraj definitywnie skończli ze sobą they broke up with each other a. finished with each other yesterday ⇒ kończyć2. (zaprzestać) to be through (z czymś with sth); to have done (z czymś with sth)- skończył z piciem/paleniem/kartami he’s through with drinking/smoking/playing cards ⇒ kończyć3. pot. (zabić) to finish [sb] off pot.; to do [sb] in pot.- skończyli z tym zdrajcą they finished that traitor off4. pot. (trafić) to end up; to wind up pot.- na pewno skończy w więzieniu he will wind up in prison for sure- wiele uciekających z domu nastolatek skończyło na ulicy many teenage runaways ended up on the streets ⇒ skończyć5. pot. (umrzeć) to die- skończył w strasznych bólach he died in agony ⇒ kończyćⅢ skończyć się 1. (przestać trwać) to end- wakacje się skończyły the holidays are over- semestr zimowy skończył się tydzień temu the winter semester ended a week ago- skończyły się jej cierpienia her suffering ended2. (zamknąć się) to end (czymś with sth)- film skończył się happy endem the film had a happy ending- sprawa się na tym nie skończyła this was not the end of the matter- to wszystko skończyło się łzami it all ended in tears3. (ograniczyć się) to be limited- moja znajomość kuchni włoskiej skończyła się na pizzy i spaghetti my knowledge of Italian cuisine was limited to pizza and spaghetti4. (wyczerpać się) [zapasy, paliwo] to run out, to give out- pieniądze mi się skończyły I’ve run out of money- moja cierpliwość się skończyła my patience has run out ⇒ kończyć się5. pot. (wyczerpać się twórczo) to have had it pot., to be washed up pot.- skończył się jako pisarz/kompozytor he’s washed up as a writer/composer ⇒ kończyć się■ skończona sprawa! a. skończona rzecz! a. skończone! that’s that, that’s all there is to it- skończyć ze sobą to take one’s own life- skończyło się na strachu they/I/he got off with nothing worse than a bad fright- skończyło się u niej na strachu she was more frightened than hurt- mam nadzieję, że skończy się tylko na przeziębieniu I hope it doesn’t turn out to be anything worse than a cold- skończy się na tym, że będzie musiała pożyczyć od kogoś pieniądze she’s going to have to borrow money from somebody in the end- skończyć się na niczym to come to nothing, to come to naught- skończyć z dotychczasowym życiem to turn over a new leaf- wszystko dobrze się skończyło everything turned out well- źle skończyć to come to a sticky endThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skończ|yć
-
3 nic
nic pron (G niczego, D niczemu, A nic, IL niczym) nichts;nic nie słyszę ich höre nichts;nic nie mam ich habe nichts;nic a nic rein gar nichts;to nic das macht nichts;nic takiego nichts Schlimmes; nichts Besonderes;za nic auf keinen Fall;nic z tego (nie będzie) daraus wird nichts;tyle co nic so gut wie gar nichts;nic ci do tego das geht dich nichts an;za nic w świecie um nichts in der Welt;niczego tu nie brakuje es fehlt hier an nichts;być do niczego fam. nicht zu gebrauchen sein, nichts taugen;na nic fam. für die Katz;zostać pf bez niczego vor dem Nichts stehen;na niczym mu nie zależy es liegt ihm an gar nichts;skończyć pf się na niczym sich zerschlagen, sich verlaufen; zu nichts führen;niczego sobie fam. gar nicht übel, passabel;jak nic fam. todsicher;nic mi po tym das bringt mir nichts, davon habe ich nichts;nic tu po nas wir haben hier nichts verloren
См. также в других словарях:
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
